Eerste coming out!

Een paar dagen later had ik afgesproken met Lore. De solden waren net begonnen en we besloten te gaan winkelen in Antwerpen. We vonden heel weinig voor mij, en nog minder voor haar maar het was leuk om elkaar nog eens terug te zien en net als met Lara herinneringen boven te halen en bij te praten. Na een paar uur wandelen gingen we eten in de McDonalds.

Ik wist op voorhand dat ik het waarschijnlijk ging zeggen in de McDonalds tussen de friet en de cheesburger door. Ze wist dat ik iets moest zeggen dus ik kon er niet meer onderuit. En op dat moment wou ik het ook echt zeggen!
Na veel aarzelen, twijfelen, starten met vertellen en haperen zaten we al een kwartier verder. Uiteindelijk heb ik haar een SMS gestuurd. (heel belachelijk, maar ok). Er stond in. “Ik denk dat ik ook op jongens val.” En haar reactie was meteen val. “Ja, ik had zo iets verwacht. Dat is totaal niet erg”. Ik had wel verwacht dat ze zo zou reageren, maar ik was toch nog vrij blij. Nadien hebben we er ook nog open over kunnen praten. Ze vond het wel raar dat ik er voor mijzelf nog maar een maand achter gekomen was, maar ze was vooral trots dat ik het zo snel durfde te vertellen. Ik zei dat ik er gewoon geen geheim van wou maken. Hoewel dat het niet makkelijk is voor mijzelf, ben ik niet de persoon die jaren met zo iets kan rondlopen. Ik heb medelijden met mensen die jarenlang bewust geheim houden dat ze anders geaard zijn. Volgens mij is dit een heel zwaar en eenzaam gevoel. (Ik ga hier op een later bericht verder op in) Als er zo mensen zijn die mijn blog volgen en al een tijdje met dit gevoel zitten. Probeer er toch met 1 iemand over te spreken die je vertrouwt. Bij mij was dit Lore, en dit heeft mij heel goed vooruit geholpen.

Toen we uit de McDonalds kwamen had ik echt een raar gevoel. Ik had gewoon tegen iemand vertelt dat ik geen hetero was. Op zich was er niks veranderd, maar toch had ik een gevoel van “Dit is de eerste stap in de richting van de rest van mijn leven”. Hoewel ik de kans nog zag dat ik ooit met een meisje zou samenleven, dacht ik voor mijzelf dat de kans dat ik met een jongen zou gaan samenleven veel groter was. De verhouding was ongeveer 80-20. Al zei ik tegen Lore dat de verhouden 50-50 was.

Toen we afscheid namen was ons gesprek al heel luchtig geworden. Zo grapten we dat ze later draagmoeder zou worden van mijn kinderen, en dat we op dubble date zouden gaan met 2 jongens. En ik kreeg ook een dikke knuffel. :) Het was dus een geslaagde dag.